AMIKA SERFÎNAZE Û AP ŞEKIR

-Roja ewroyîne de ma çiqas ke komela xozayîye ra bikeweme dûrî, hendekî aqubetê ma heminê beno sey Amika Serfînaze û Ap Şekirî.

Aşma hamnanîya wertene bîye, germe perojîyo û tîrêjane tîje asfaltî ser a reqs kay kerdêne. Tu kesî versîya şewqêyê sare xo nêdîyayêne xo ser a, hondeke germ bi amnanê emserî. Şarê ma wo ke rojawanî de nîşeno ro, şero kotî neweşîye û heskerdişanê xo, kulturê xo, miradîş û şayîyanê xo xo de beno ucayî. Saye ke rojawanî de di metreyî vare varayena? Sey rewşa welatê xo, şarê ma wo ke şaristan de nîşeno ro, nêmeyê ra zêdeyîr serbanê bonanê xo sace madenî ra cadayene. Çim kî no kar seba awanîyane qaçaxan rê yew tevdîr bî, yew mesref ra remayîş bîy, mîyanê hemwelatîyanê ma de.

Şarıstanan de kî, çend qatî daîre biviraştêne serbanê ê qate peyenî sacî madenî ra kerdene qapat yanî cadayêne. Tabî germe amnanî û germe sacan hesap nêkerdene aye ra semed, mehleyê ke şaranê ma têde îkamet kerdene dêha zêdeyer biyêne germ. Tanîya serbanê bonanê sacinan, tanîya hewaye amnanî merdim pewjene tê dest ra…Şaristanan de, şarê ma wo ke serranê xo yê mîyaninan der o sey kal û pîrîkanê şarî, kultur û rewşa şarıstanijan ra mexrum bi hete geyrayîşî ra, hête kar û gureyî ra. Bara înan rê zî keyêye de roniştiş kewtene, yan zî egerke torne xo yê qicî estbî û qaytê dînan bîyêne. Pîy û dakile ma yê mîyanê serrenan, seke xebatkarê keyêyî vîst û çar saetan bîy. Hamnan hamnanîya xo rameno goreyê mewsime xo, no zî çîyê de normal bî. Ne rojan ra roje; Nê aşman de, nê amika Serfînaze nê zî ap Şekîrî binê bonan ra, do sereyê xo nêvetene teber. No hepisxane xo yo akerdî înan bi zerêyê xo nêviraştbî. Wela hardê xo ser a, şenik - kemî cuya xo pîya dewam kerdîbî amika Serfîraze û ap Şekirî. îta de tawa bidestê înan nêbîbîy, dewleta şêrin û dagirkere, ê harde dewrêşî ra kerdbî surgunê hardê xerîbîye. Rojî ameyî û rojî şîy… Mîyanê seran de domanê xo têde zewecnaybî, her kes kar û gurêye xo ser o şîyaybî yew hete ser şaristanê rojawanî de. Amika Serfînaze û Ap Şekirî her dînan kî emrê xoyo zêdêyer welatê xo yê Serhedî de vîyarnaybî ra. Nika usarê xo yo diyînîn zî çepere şaristanê Îzmîrî de bêrdene sere. Egerke canweşîye, do dest bido înan biemrê Hêqiye.

Her dinan kî serranê xo yê mîyaninan de bîy, hîrê çimêye odayanê boni de, ê yo xanima xo pîya nîştene ro, uca de cuya xo ramitêne. Domanîye û xortanîya xo welatê xo de vîyarnaybî ra her dîna zî. Serrê vîyarteyî sey awan, verê çimanê dînan ra vîyartêne ra. Eynî nê rojanê rutin de, xaftila Ap Şekirî cayê xo de qurifîyaya ti vana belkî gilendika resîyo destê pisinge de. Hama winî axîna xo xorîn – xorîn onite we, bêîradeya xo hêsîrî çiman ra corde ameyî war. Xo bi xo vake, hey wax û hey! – Hanıma xo ra va, no senî hal o! Naze ma kewtîme mîyanê. Caran kes dormeyê ma de nêmendo ne çêneke, ne lajek, ne zî tornî, qet yew benîye Hêqî lêwê ma de nêmendo. Çembera bînayanê zaf qateyan ra ma nişkînîme ke nefes bigêrîme. Boye Hêqî lingê ma nêginene yew boste wela ra. Mîyanê ne şaristan û ne bonanê şanî de verê cû sixletîye miletî dêha zêdeyer bîye, nayê ra da- des serrî rave. Ap Şekirî winî xo xo de qisey kerd, taye zerrî û pişke xo kerdi rehet. Teber zaf germo, vengê cincinikanê amnanî yo, germe amnanî têdest ra ziwanê xo de vaye xo vaynenê.

Şûr şûrê înan biy a gamê. Tabî Amika Serfînaze kar û gureyê xo de bîye, hazirîya araya şodirî de amayêne cêr û şîyene cor. Rojan ra a roje dişeme bi, her kes rayîrêka kar û gureyê xo ser de şîbî. Zuqaqî venganê bîy, teyna doman û kalekî mendîbî binê bonanê şanî de. Mehle u zuqaqî miletî ra bîbîy sekin sey pêlanê daranê payîzî her kes rişîyabî yew têla xo ser şîyaybî. - Ap Şekir: a roje cila xo ra bi hers veştbî ra hona rîyê xo zî nêşutbî, hema cayê xo de ciniqîya we, şewa dip û derge de yew hewnêde xirabin dîyaybî. Nefes her dîna qulanê pirnikanê xo ra leze bi leze girewtene ra û dayêne teber, ti vana bi erebanê gayan vaş û simer anito kaş û kuşanê welatî ra, hama hênî. Winî cayê xo de bî tîk û sey daruleyê bostanî tik mend sey kemere koşeyî. - Va, êrê cinîkî Naza mi: Hela be, mi şan de yew hewn dî, do ez to rê qisey bikerî bê ronîşe lêyê mi de. Xanima de a saete teşqeleyê araya şodirî de biye. Xebera merdeye xo kerd û amê leyê merdeye xo de nîşte ro. – Ney, ney merik ewro to rê se biyo? Ti niya bi hêrs veşta ra, mi ra kî vaje ez derdê to barê bikerî. Nîya nebo cuye ma ser a derbaz nêbena.Yew ti menda yew kî ez menda binê ne bonan o û ne erdî, na koçberîye yabane de. Gêrê ma qiymet û sedre yewbînan bizanî me. Kam estbîy dormeyê ma de tede sey milçîkan firr dayî û şîy, laj û keyneke ma şî. Ma nas û doste xo yew bi yew ruşnayî raywanîya wela sîyaye.

Bîhna xo taye hîra bigêrê nefesê keyêyê mi. Ti qey ewro nîya pozxin a hênî xemgîn a, dê hay de Serfînaza xo ya delale ra vajê direga keyêyê mi, roştîya çimê mi. - Şekirî va, xanim, êrê çênê: Mi ewro hewnê xo de dîyayî ke, bi yew çim ti merda bi yew çim kî, ma her dîna kî biyîme sey pîrêpayîzekan, qet dest û paye ma nêlebetîyêne ke ma biewnîyîyme yewbînan ra. Çi heyf ke versîya siviganê bonanê welatî kî tîya çin a ke, ma binê de ronîşîme. Binê ne bonanê betoninan de tik û teynayîme. Ma nişkînîme ke xo rê yew havilê bikerîme. Yew dest û payema bîy ê kî rijîfîyayêne, ma nêşkînîme ke yew tedarike xo yê însantî bîyarîme ca û cayen. Yanî ez to ra bibî bêter, ti kî mi ra bibî dahîna bêter. Mi şan de hewnêde nîyanen dî, lîlîka çimê mi. Ez xo bi xo zaf fikirîyaya, na peynîya min ê to se bibo Xanim? Nika perr û basukê ma yene ma wer, do çend serrê de bîn min ê to ma çîyêde xo yê heyatdarî sey anîme ca, nîya tik û tena û şelpeze. A saete, xanime dest kerd bi qesa û vajerîye.

- Hêq berzîne şodirî bikero. Hêqî ra bi xeyr. Diwanê şodrî yo şanî, wa ma rê wayîrîye bikero. Çend deqayî hama winî linga ser payanî mendî qayte yewbînan bi. - Amika Serfînaze: reyna wa Hêq xeyre ser biçarno. Hêqî çi vato, a bena meterse – meterse merik! Ney, ney merik torê se bîyo şikır dest û lingê ma, na sate ma ver der ê. Ma muhtacê tu kesî nîyîme, ganweşîya ma na saete ca der a. Naye ra dot emrê Hêqî, çima ser sarî ser. Ma êndî Heqî ra belaye xo wazenîme. Taye sebrê û dîyaxê xo teng meke! Ma sey bîyo, ma bişanê boye Hêqî! Ma bişanê boye zîyaran û dîyaranê baw û kalan. Berzîne balîşna mi hevale mi. Hes û hîsanê xo yê rindekan raveradaye wa azad biherekîye sey çeme awa Goşkarî, sey dere Hotan, ê xirabinan zî raverde wa şere teber sey çîyê de nispetîn.

– Va, goş mene domana ser merik. Ê domananê ma ki, ê her yewî yewna cuya xo esta û her kes sermîyanê keyeyê xo yo. Ma se biyo to rê! Zerrîya xo taye hîra bigêrê. Va û merikî qise ver fekê Naza xo ra girewt. – Ya ronîya çimê mi ti rast vana, ez kewta rê bîlîya hewnê rê şanî mi her çî kerd têmîyan ra, heqa to kî esta gêrê ma zereyê xo teng mekerîme va. - Va û Ap Şekirî reyna destpêkerd bi qesayan. Heya, heya ti rast vana, xanim her hal domanî kî kewtê mi vîr, coka ez hertim hewnan vînena, ti kî winî nêvana? – Amika Serfînaze va merik, erja û kiymete her kes cîya – cîyayo, bejnî - bejnî. Sey verê cû nîyo, cuye û ciwîyayîşê ma û ê yê domananê ma, ê neslanê ewroyînî sewbîna - sewbîna yo. Aye ra kî, ma cuya xo ya nikayîne de biewnîyayîme bi verê xo. Eke ti wazena ez xebere bidî domanan reye ma ser de bêrê. – Merikî va temem. Va xebere biruşne domanan reye ma ser de bêrê, mi zaf berîya înan kerda.

- Cinîke kî serê xo manaya “heyayî “ de, di rey hejna. Çend roje de bin domanî tede ameyî lewê ma û pîyê xo, virare fîştere yewbînan şa bîy. Mucilîyeyê de weşe kewterê kar mîyanê domanan û may û pîyê înan de, qet pers mekerê- domana derguş bîyayêna xo, gencîya xo ra kî qal ard raye. Bi sene qeyde zevecîye, se heskerde hevalanê xo yê nikayînan ra, se bîye wayîırê domanan têde ardî rê ziwan bi şemate û yarenîye şewa vêrêne hênî derbaz bîye. Roja diyîne lajeke pîlî qal ard rê zon. - Lajêke pîlî, wazîyete pîy û maya xo rind zanitêne, aye ra kî dest bi çekuyanê rindekan û zerêvêşayan kerd. Vaşt ke zereyê ma û pîyê xo bigêro va qelbê înan meşikno. Roja hîrêyîne

- Va bawo keyê ma her kesî cîya cîya yo, ma hemîna birayî pê zanenîme ke şima xoserîya xo ra zaf heskenê. Şima reyna sey xortanîya xo seke ma leyê şima derîme winî, to yo maya ma cuya xo, do hênî dewam bike binê ne bonanê şanî de. To yo maya ma, şiman pîya kar û renceyê xo kerd mîyanê ne bonan şanî. Hem vîremayîş û xatiraye to û maya ma tîya de zafê. Domanî qasê hîrê rojan lewe ma û pîyê xo de mendî. Roje kilmekî rew derbaz bênê, roja xatir waştêne amê kewtê kar. – Domana wa dayê bawo êndî gereke ma her kes şerîme keyêyanê xo. Destê şewdire roja çarî her kes rayîrêka xo ra şî keyêyanê xo. – Ap Şekirî va ya Naze, reyna min ê to tenya binê ne bonanê şanî de mendîme tik û tenya û bêwayîr. Va û hewnê xo yê şanî ra qisey kerd. Reyna ver fîşt bê qesa. - Va xanimî faydeyê kesî kesî rê çin o, Lîlîka çimê mi, hal û hekete min o hewnê şanî na wo. Honde ke mi to rê qisey kerdî, ne çîyan ra dêha zîyader çîmî mi hewnê xo de dîyayî neno mi vîr kî ez to rê yew – yew bivajerî. - Xanima Şekirî vake : - Nene merik, êndî edet û toreyê dinya kî vurîyaye, sey ê laj û keynayan mevûrîye destbera ma ra çîye nêno. Seke to hewnê xo de dîyaybî, peyna min û to kî winî bena. Yan ez tenya manen yan zî ti tenya manena aye ra bi xeyr… Şekirî yo Xanima xo xo mîyan de winî qisey kerd, bi her dîna destan pilosîyayî rê cuya xo ya ewroyîne ra. Xo mîyan de pîya peşmirîyayî çend deqayî hama hênî lingan ser… Û verva odaya rakewftêne pîya têdestê şî, ti vana belkî wendekare mektebe. Roşna lambayanê zuqaqî odaya rakewftêne tîrejanê roşna xo ra kerdbî pirê roşna. – Amika Naze vat: Her kes cuwene xo de xo vay dano, cinkin. Hêq xeyre ser biçarno no hewnê to.

- Wa berzîne şodirî bo, cinkin… Çembera dormeyê yê înan hey ke şona bena teng. Amika Serfînaze û Ap Şekir zereyê xo de nîya fikirîyayêne. Do çend serrê bînî ma tayê de bîn benîme extîyar, kes hetê ma de nêmaneno ke, letê nan û bardaxê awe bido ma dest. Labelê ne Ap Şekir ne zî Amika Serfînaze êdî nezanitêne ke, wext wextê verê cû nîyo. Nika roşna çimê to bibo kî, kes yew bardaxê awe nedano destê merdimî. Hey wax kê hey! Ap Şekirî yo Amika Serfînaze serê xo pîya na balîşna xo ya çewrês serrinê ra, hêdî – hêdî şî hewnê şîrîn mîyan de…

‘ Biko tîya xerîbîya, qet versîya sîvîganê bonan çin a ke, nê kanbaxanê şaristanî de merdim têde biarêsîyo. Tenayîye tîya de meşa hemgenîya ma ser a oxil dana her roj, her saete. ‘ A bê xeyr heyran…

Ali Şeker